Κάταγμα Κερκίδας

Κάταγμα-Κερκίδας
  • Τι είναι το κάταγμα κερκίδας;

Η κερκίδα είναι το μεγαλύτερο από τα δύο οστά του αντιβραχίου ( το άλλο οστό του αντιβραχίου είναι η ωλένη ). Το κάταγμα του περιφερικού άκρου της κερκίδας αποτελεί ένα από τα πιο συχνά κατάγματα του καρπού.

Αυτά τα κατάγματα του περιφερικού άκρου της κερκίδας μπορεί να είναι ενδοαρθρικά, εξωαρθρικά, ανοικτά ή συντριπτικά. Αρκετές φορές μαζί με το κάταγμα κερκίδας συνυπάρχει και κάταγμα ωλένης.

  • Από τι μπορεί να προκληθεί ένα κάταγμα κερκίδας;

Η πιο κοινή αιτία για κάταγμα της περιφερικής κερκίδας είναι μια πτώση πάνω σε τεντωμένο χέρι.

Η οστεοπόρωση (μια διαταραχή κατά την οποία τα οστά γίνονται πολύ εύθραυστα και πιο πιθανό να σπάσουν) μπορεί να προκαλέσει κάταγμα ακόμη και σε μια σχετικά μικρής ενέργειας πτώση. Συναντάται συχνά σε άτομα ηλικίας άνω των 60 ετών.

Επιπλέον, κάταγμα μπορεί να συμβεί ακόμη και σε υγιή οστά, αν η δύναμη της πτώσης είναι αρκετά μεγάλη (σε περίπτωση ατυχήματος κτλ).

  • Τι συμπτώματα παρουσιάζει το κάταγμα κερκίδας;

Τα συμπτώματα που παρουσιάζει ένα κάταγμα κερκίδας είναι :

  1. O πόνος
  2. Το πρήξιμο λόγω του τοπικού οιδήματος και αιματώματος
  3. Η περιορισμένη κίνηση του χεριού λόγω του έντονου πόνου
  • Πώς διαγιγνώσκεται ένα κάταγμα κερκίδας;

Μια πρώτη αρχική εκτίμηση της κατάστασης μπορεί να γίνει με την κλινική εξέταση από τον/την ορθοπεδικό. Στην εξέταση αυτή ο/η ορθοπεδικός θα καταλάβει από τα συμπτώματα (πόνος, απώλεια κίνησης, μώλωπες, ευαισθησία στη ρίζα του αντίχειρα ) εάν πρόκειται για κάταγμα. Οι απεικονιστικές εξετάσεις είναι απαραίτητες για την σωστή διάγνωσή του. Η ακτινογραφία μας δείχνει εάν υπάρχει μετατόπιση του οστού και μπορεί να υποδείξει ένα πιθανό κάταγμα κερκίδας. Η μαγνητική τομογραφία απεικονίζει με μεγαλύτερη ακρίβεια τα οστά και τους μαλακούς ιστούς στον καρπό, οπότε είναι χρήσιμη στην περίπτωση ενός ρωγμώδους κατάγματος της κερκίδας το οποίο δεν μπορεί να φανεί στην απλή ακτινογραφία. Η αξονική τομογραφία μπορεί και εκείνη να φανερώσει την ύπαρξη του κατάγματος, καθώς και την παρεκτόπιση που θα έχουν τα σπασμένα κομμάτια με μεγαλύτερη ακρίβεια.

  • Ποιες θεραπείες ενδείκνυνται για το κάταγμα κερκίδας;

Οι θεραπείες που ενδείκνυνται για ένα κάταγμα κερκίδας, όπως και σε όλα σχεδόν τα κατάγματα, είναι η συντηρητική και η χειρουργική. Στόχος της θεραπείας κάθε κατάγματος είναι πάντα η επαναφορά του οστού που έχει υποστεί το κάταγμα στη σωστή θέση και να παραμείνει εκεί εωσότου επουλωθεί.

Συντηρητική αντιμετώπιση

Η συντηρητική θεραπεία προτείνεται σε περιστατικά όπου τα τμήματα του οστού δεν έχουν παρεκτοπιστεί και περιλαμβάνει την τοποθέτηση γύψου για 4 με 6 εβδομάδες. Πριν την τοποθέτησή του θα πρέπει η θέση των οστικών τμημάτων να είναι σωστά, διαφορετικά θα χρειαστεί κλειστή ανάταξη, η οποία γίνεται με τοπική αναισθησία. Μετά την αφαίρεση του γύψου, απαιτείται φυσικοθεραπεία για την αποκατάσταση του εύρους κίνησης και της μυϊκής δύναμης του χεριού.

Χειρουργική αντιμετώπιση

Σε περίπτωση που δεν μπορεί να επιτευχθεί ικανοποιητική ανάταξη του κατάγματος (επάνοδος στην ανατομική του θέση ), τότε επιχειρείται χειρουργική αντιμετώπιση με:

  • εσωτερική οστεοσύνθεση (πρόκειται για την πιο συνήθη χειρουργική αντιμετώπιση για το σπάσιμο χεριού)
  • εξωτερική οστεοσύνθεση (αν απαιτείται)
  • συνδυασμό και των δυο ανωτέρω μεθόδων σε βαριές περιπτώσεις με πολλαπλά κατάγματα

Ο ασθενής εξέρχεται συνήθως την ίδια μέρα ή την επόμενη του χειρουργείου, στην περίπτωση που πάσχει συνδυαστικά από νόσημα που απαιτεί περεταίρω παρακολούθηση.

Πότε επανέρχεται η φυσιολογική λειτουργία του καρπού; 

Κατά την διάρκεια της ακινητοποίησης της άρθρωσης του καρπού στο γύψο, γίνεται προσπάθεια να διατηρηθεί η κινητικότητα των δακτύλων και του ώμου.

Η λειτουργία του χεριού επανέρχεται πλήρως συνήθως μετά από 2,5 με 3 μήνες μετά το χειρουργείο. Το πρόγραμμα φυσικοθεραπείας εφαρμόζεται πάντα με την συναίνεση του θεράποντα ιατρού. Μετά την αφαίρεση του γύψου η φυσικοθεραπεία εστιάζεται στην περιοχή του καρπού με σκοπό την ομαλή αποκατάσταση της λειτουργικότητας.

.