Τι είναι η ρήξη χιαστού;
Ο πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος, καθώς και οι μύες, η επιγονατίδα και οι τένοντες του γόνατος εμποδίζουν την πρόσθια μετακίνηση της κνήμης κατά την εκτέλεση συγκεκριμένων κινήσεων. Σε περίπτωση τραυματισμού ο πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος του γόνατος δύναται να υποστεί ρήξη.
Ποια είναι τα συμπτώματα στην ρήξη χιαστού;
Ειδικότερα, η ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου συνοδεύεται από τα εξής συμπτώματα:
- οξύς πόνος
- οίδημα (πρήξιμο)
- απώλεια του πλήρους εύρους κίνησης της άρθρωσης
- ευαισθησία στην ψηλάφηση
- δυσκολία στη βάδιση
Πως γίνεται η διάγνωση της ρήξης χιαστού συνδέσμου;
Η διάγνωση της ρήξης είναι κλινική και γίνεται από ορθοπεδικό ιατρό. Πραγματοποιείται μαγνητική τομογραφία με σκοπό την διαπίστωση των χαρακτηριστικών της ρήξης και τη διάγνωση συνοδών βλαβών όπως κάταγμα, κάκωση ή ρήξη μηνίσκου, πλαγίων συνδέσμων ή αρθρικού χόνδρου.
Ποια είναι η θεραπεία στην ρήξη χιαστού;
Η αρχική αντιμετώπιση, στην οξεία φάση περιλαμβάνει:
-ανάπαυση
-παγοθεραπεία
-περίδεση
-ανύψωση του σκέλους
Η θεραπεία της ρήξης του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου εξαρτάται από τις ανάγκες του κάθε ασθενούς οι οποίες θα καθορίσουν αν ο ασθενής θα ακολουθήσει συντηρητική ή χειρουργική αντιμετώπιση. Σε νεότερες ηλικίες η αντιμετώπιση είναι σχεδόν πάντα χειρουργική, ενώ σε μεγαλύτερες ηλικίες η αντιμετώπιση μπορεί να είναι και συντηρητική.
Συντηρητική Αντιμετώπιση
Η συντηρητική αντιμετώπιση, μετά την οξεία φάση περιλαμβάνει ένα πρόγραμμα αποκατάστασης με ασκήσεις ενδυνάμωσης με τη βοήθεια ενός εξειδικευμένου φυσικοθεραπευτή. Αν έπειτα από ένα πλήρες πρόγραμμα αποκατάστασης υπάρχει ακόμα αστάθεια στο πόδι ή παρουσιαστεί νέος τραυματισμός τότε θα πρέπει να γίνει χειρουργική επέμβαση.
Ασθενείς με συμπτώματα αστάθειας και αυξημένο επίπεδο δραστηριοτήτων συνήθως αντιμετωπίζονται χειρουργικά εφόσον η ηλικία και η συνολική κατάσταση της υγείας τους το επιτρέπει. Η χειρουργική αντιμετώπιση περιλαμβάνει την ανακατασκευή του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου.
Συνδεσμοπλαστική του Προσθίου Χιαστού Συνδέσμου
Ο χειρουργός πραγματοποιεί επέμβαση στο εσωτερικό του γόνατος, μέσω μιας οθόνης . Η οθόνη αυτή συνδέεται με μία μικρή κάμερα (αρθροσκόπιο) που εισέρχεται στην άρθρωση , δια μέσου οπών λίγων χιλιοστών(αρθροσκόπηση).
Πρόκειται για μία τεχνική που χρησιμοποιείται μόσχευμα από τον ίδιο τον ασθενή. Τα μοσχεύματα που χρησιμοποιούνται για την ανακατασκευή είναι οι τένοντες των οπίσθιων μηριαίων, μέρος του επιγονατιδικού τένοντα ή σπανιότερα του τετρακεφάλου. Σε ειδικές περιπτώσεις και όταν υπάρχουν πολλαπλές συνδεσμικές κακώσεις, ενδέχεται να χρησιμοποιηθούν συνθετικά μοσχεύματα.
Υπάρχουν διάφορες τεχνικές συνδεσμοπλαστικής, μονής ή διπλής δέσμης, καθώς και μέθοδοι σταθεροποίησης του μοσχεύματος.
Η αρθροσκοπική τεχνική υπερέχει της ανοιχτής χειρουργικής επέμβασης διότι:
- είναι λιγότερο τραυματική
- έχει λιγότερο πόνο
- έχει γρήγορη επάνοδο στην καθημερινότητα
- δεν χρειάζεται νοσηλεία
Επιπλέον σύγχρονες βιολογικές θεραπείες με βλαστοκύτταρα έρχονται να ενισχύσουν και να επιταχύνουν την επούλωση και ενσωμάτωση του μοσχεύματος.
Μετά την αρθροσκόπηση, ο ασθενής θα πρέπει να παραμείνει στο νοσοκομείο για 1 ημέρα, ενώ μπορεί να ανασηκώνεται και να βαδίζει με τη βοήθεια ενός λειτουργικού κηδεμόνα.
Υπάρχουν επιπλοκές μετά από μια επέμβαση ρήξης χιαστού;
Η πρώιμη εμφάνιση οστεοαρθρίτιδας είναι συνηθισμένη σε όσους υποβάλλονται σε επανορθωτική επέμβαση αφού η αρχιτεκτονική του γόνατος αλλάζει δραστικά, προκαλώντας μικρές αλλαγές στην στάση του σώματος και στην ισορροπία, οι οποίες τελικά φθείρουν τον αρθρικό χόνδρο.
Άλλες άμεσες μετεγχειρητικές επιπλοκές είναι η θρομβοφλεβίτιδα και λοίμωξη σε πολύ χαμηλά ποσοστά των ασθενών.
Ποια είναι η αποκατάσταση μετά την επέμβαση;
Η φυσική αποκατάσταση μετά από ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου είναι ένα αναπόσπαστο και πολύ σημαντικό μέρος της διαδικασίας επανόδου του ασθενούς στις δραστηριότητες του.
Η φυσικοθεραπεία επικεντρώνεται αρχικά στην ανάκτηση του πλήρους εύρους κίνησης της άρθρωσης του γόνατος και την αποφυγή περαιτέρω απώλειας μυϊκής μάζας. Με την πρόοδο του προγράμματος φυσικοθεραπείας, οι ασκήσεις αναπροσαρμόζονται ώστε να υπάρχει ασφαλής ενδυνάμωση και σωστή λειτουργία του γόνατος. Εξειδικευμένες ασκήσεις ισορροπίας χρησιμοποιούνται για να βοηθήσουν τους μύες να ανταποκρίνονται άμεσα όταν χρειάζεται.
Όταν ο ασθενής αποκτήσει πλήρη κίνηση, το οίδημα υποχωρήσει τελείως και έχει ανακτήσει το μυϊκό έλεγχο και τη δύναμη του γόνατος του, θα είναι σε θέση να επιστρέψει, σταδιακά, στη δουλειά του και ή τις αθλητικές του δραστηριότητες.