Τι είναι ο εκτινασσόμενος δάκτυλος;
Ο εκτινασσόμενος δάκτυλος (trigger finger), ή αλλιώς Στενωτική Τενοντοελυτρίτιδα είναι από τις πιο συχνές παθήσεις που αφορούν την περιοχή του χεριού. Πρόκειται για την κατάσταση εκείνη κατά την οποία ένα δάκτυλο στο χέρι παρουσιάζει δυσκολία και πόνο στην κίνηση και πολλές φορές “κλειδώνει” κατά την κάμψη και εκτινάσσεται. Η συγκεκριμένη πάθηση αφορά τους καμπτήρες τένοντες οποιουδήποτε δακτύλου, αλλά πιο συχνά του αντίχειρα, του μέσου και του παράμεσου.
Ποια είναι η αιτία για τον εκτινασσόμενο δάκτυλο;
Για την συγκεκριμένη πάθηση έχουν παρατηρηθεί ορισμένοι προδιαθεσικοί παράγοντες, οι οποίοι αποτελούνται από:
- Φύλο (συχνότερο σε γυναίκες)
- Ηλικία (μεταξύ 40-60)
- Υπέρταση
- Διαταραχές του θυρεοειδούς
- Τενοντίτιδα de Quervain
- Αμυλοείδωση
- Σακχαρώδη διαβήτη
- Ρευματοειδή αρθρίτιδα
Παρ’ όλα αυτά, η αιτία για την εμφάνιση της συγκεκριμένης πάθησης είναι άγνωστη. Συνήθως προκύπτει μετά από επαναλαμβανόμενους μικροτραυματισμούς ή από υπερβολική χρήση και καταπόνηση του χεριού. Στα χέρια, οι δακτυλικοί τένοντες κινούνται μέσα σε κανάλια, τους δακτυλίους. Αυτοί τους κρατάνε κοντά στα οστά των δακτύλων. Ύστερα από υπερβολική χρήση του χεριού, ή επαναλαμβανομένους μικροτραυματισμούς, είναι πολύ πιθανό να δημιουργηθεί οζίδιο στην περιοχή του τένοντα. Εάν το οζίδιο αυτό μεγαλώσει αρκετά, η κίνηση του τένοντα περιορίζεται. Αυτό δίνει στον ασθενή το αίσθημα «μαγκώματος», χαρακτηριστικό σύμπτωμα του εκτινασσόμενου δακτύλου.
Εκτινασσόμενος δάκτυλος: Συμπτώματα
Ο εκτινασσόμενος δάκτυλος συνήθως προκαλεί επίμονα συμπτώματα τα οποία δυσκολεύουν τον ασθενή στην καθημερινότητά του. Αυτά περιλαμβάνουν:
- Πόνο κατά την κίνηση του δακτύλου.
- «Μάγκωμα» του δακτύλου που συχνά εκτινάσσεται κατά την έκτασή του.
- Ψηλαφητό ογκίδιο στην περιοχή του δακτυλιοειδούς συνδέσμου, δηλαδή στη βάση του δακτύλου.
- Ήχο τριβής
- Οίδημα
Ποια είναι η διάγνωση για τον εκτινασσόμενο δάκτυλο;
Για τη διάγνωση του εκτινασσόμενου δακτύλου, ο ιατρός πραγματοποιεί κλινική εξέταση του ασθενούς και λαμβάνει πλήρες ιατρικό ιστορικό.
Ο ορθοπαιδικός ελέγχει τα σημεία πόνου της περιοχής και πραγματοποιεί κάμψη και έκταση του δακτύλου για να παρατηρηθεί το «κλείδωμα» που υφίσταται και η ενδεχόμενη εκτίναξή του. Για την συγκεκριμένη πάθηση δεν απαιτείται απεικονιστικός έλεγχος καθώς η κλινική εξέταση μπορεί να οδηγήσει σε άμεση διάγνωση.
Ποια είναι η Θεραπεία για τον εκτινασσόμενο δάχτυλο;
Η πάθηση χρήζει αντιμετώπισης, κυρίως διότι αποτελεί μια επώδυνη κατάσταση για τον ασθενή.
Στα αρχικά στάδια γίνεται συντηρητική προσέγγιση εφόσον τα συμπτώματα είναι ήπια.
Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει :
- Αποφυγή της δραστηριότητας που επιδεινώνει την κατάσταση.
- Φαρμακευτική αγωγή με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη.
- Φυσικοθεραπεία με ασκήσεις διατάσεων των δακτύλων.
- Χρήση ειδικού νάρθηκα.
- Εγχύσεις κορτικοστεροειδών και εγχύσεις αυξητικών παραγόντων PRP.
Στην περίπτωση που το πρόβλημα επιδεινώνεται και τα συμπτώματα επιμένουν τότε προτείνεται η χειρουργική επέμβαση.
Η διαδικασία που ακολουθείται είναι ελάχιστα επεμβατική και δεν υπάρχει κίνδυνος επιπλοκών. Πρόκειται για χειρουργική διάνοιξη του δακτυλίου. Με αυτόν τον τρόπο η πάχυνση του τένοντα δεν συνιστά πλέον εμπόδιο κατά την κίνησή του, με αποτέλεσμα να υποχωρεί ο πόνος και να εξαφανίζεται το «μάγκωμα». Η διάνοιξη δεν επιφέρει επιπτώσεις στη λειτουργικότητα του δακτύλου, ενώ τα ποσοστά υποτροπής είναι εξαιρετικά χαμηλά.
Για την επέμβαση χρησιμοποιείται τοπική αναισθησία (συνήθως με ήπια μέθη) και πραγματοποιείται μία μικρή τομή 1-2 εκατοστών στην παλάμη του ασθενούς. Η χειρουργική θεραπεία αποτελεί την πιο αξιόπιστη και αποτελεσματική λύση με ποσοστά επιτυχίας σε 97% των ασθενών.
Σημαντικό είναι να αναφερθεί ότι υπάρχει κι ένας δεύτερος τρόπος χειρουργικής επέμβασης του εκτινασσόμενου δακτύλου. Ο ιατρός χρησιμοποιεί τοπική αναισθησία στο χέρι του ασθενούς κι εισάγει μια βελόνα στο σημείο που βρίσκεται ο τένοντας. Η θεραπεία αυτή δε συνίσταται, καθώς ο κίνδυνος τραυματισμού των νεύρων είναι υψηλός.
Τι αποθεραπεία χρειάζεται ο εκτινασσόμενος δάκτυλος;
Η επέμβαση διαρκεί περίπου 10 λεπτά, ο ασθενής μπορεί να εξέλθει από το νοσοκομείο την ίδια μέρα. Αμέσως μετά το χειρουργείο συστήνεται η κινητοποίηση του χεριού. Η αποκατάσταση διαρκεί συνήθως λίγες ημέρες και εξαρτάται από τη χρονιότητα της πάθησης. Σπάνια μπορεί να χρειαστεί κινησιοθεραπεία. Ο ιατρός θα αφαιρέσει τα ράμματα 15 ημέρες μετά το χειρουργείο.
Ο εξειδικευμένος Ορθοπαιδικός – Χειρουργός Μαρκόπουλος Χρήστος διαθέτει πολυετή εμπειρία στους τραυματισμούς του χεριού, καθώς και σε όλα τα ορθοπαιδικά προβλήματα που μπορεί να σας ανησυχούν. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί του άμεσα για οποιαδήποτε ανάγκη σας.